کد مطلب:19983 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

فرزندم بسيار ترسو است، به حدي كه در كنار ما و در اتاق نيز به خصوص در شب ها مي ترسد. هرچه براي او توضيح مي دهم و چراغ ها را در شب روشن مي كنم، قانع نمي شود. مرا راهنمايي كنيد.

كودكان معمولاً تا دو سالگي در مقابل اشخاص بيگانه، چيزهاي تازه، اشيا، صداهاي ناگهاني و امور غير منتظرهك احساس ترس مي كنند. آنان تا قبل از ورود به مدرسه از مشاهدة حيوانات دچار ترس مي شوند. از ديگر ترس ها در اين دوره مي توان به ترس از دست دادن مادر، پرستار، تاريكي، آتش، اتومبيل، رعد و برق و باد شديد اشاره كرد. در سنين مدرسه كودكان با يادگرفتن مهارت هاي بدني و شركت در بازي ها، به تدريج حالت ترس را از دست مي دهند.[13]

از كودكان نمي توان انتظار داشت كه ترس آن ها خود به خود رفع شود، بلكه بايد محرّك هاي جديدي جانشين محرّك هاي ترسناك شود، تا ترس آنان از بين رود، مثلاً به كودكتان كه از تاريكي مي ترسد بگوييد: چنانچه در اتاق تاريكي جست و جو كنيد، بازيچه هاي جالبي پيدا خواهيد كرد. در اين صورت شي، يا موقعيت ترسناك را با مطبوعيت، امنيت و موفقيت همراه كرده ايد و اين تجربه خوشايند در رفع ترس مؤثر است. به طور كلي والدين براي درمان ترس كودكان از روش هاي زير استفاده ميكنند.

1- توضيح و اطمينان دادن دربارة چيزهايي كه كودك مي ترسد.

2- مواجه كردن كودك با شيء ترسناك در حضور پدر و مادر، مثلاً مادر با كودك به اتاق تاريك مي رود.

3- آماده ساختن كودك با وسايلي براي برخورد با وضع ترسناك، مثلاً مادر تختخواب را در جايي قرار مي دهد كه كودك بتواند هر وقت خواست، چراغ را روشن كند.6[14]

ذكر اين نكته ضروري است كه معمولاً اغلب ترس هاي موهوم و بي پاية دوران كودكي مانند ترس از تاريكي و تنهايي، در دورة جواني از بين مي رود. بنابراين جاي نگراني نيست.